菜根谭·概论

菜根谭·概论原文：

讲终斋磬罢，何处称真心。古寺高杉下，炎天独院深。燕和江鸟语，墙夺暮花阴。大府多才子，闲过在竹林。
得句如得仙，悟笔如悟禅。弹丸流转即轻举，龙蛇飞动真超然。禅瑛乃醉，我顾惭道玄。戏将字画当杖拂，与子凭轼相周旋。笔若运矛槊，手如致裨偏。眼能援桴鼓，心为制中权。弃捐尺度废绳削，似曲还直非方圆。适当庖丁善刀后，但见满纸银钩连。心眼手笔俱不用，拟向底处观其全。思量不可到，此地无中边。政似观澜亭上夜深后，满空白月孤光悬。
先公昔登庸，寔出元礼门。雄篇累贲遗，存亡被光燉。吾儿缪通籍，重得联英骞。顽鄙当其中，俯仰惭祖孙。夫子笃风义，眷然推好敦。昨旅同北都，今来共南濆。英哲产自艰，分气勤化元。绳矩用必庄，天球质本温。藏蓄在王府，望瞻不可扪。谁令寘海隅，混揉珠贝繁。兰风涤瘴腥，桐韵澄蛮喧。迩来观海居，高寄城西原。白雉不见来，蜃气日夕昏。将无辱贤者，乘桴慨遗言。韩公日良觌，代隔道共存。时时出卮言，珍怪无玙璠。颇闻多幽味，深澹如丘樊。蔚林断湫鞅，疏筱涵静源。万境不能乱，始知吾性尊。凤文非可求，惠然下蓬轩。虽钦俯芥收，终愧仰萝援。即欲往从之，川梁棘我辕。尘谣无足投，望报来琼琨。空荒坐迟晚，劲策幸扶攑。
铜人泪滴茅人瞰，汉皇寝殿罘罳陷。杜陵狼藉虎文衣，秋风刘郎看磨剑。赵家冤凑一塔瓶，天阴啼杂马牛声。不道一丘兰上土，有人月黑抱冬青。此时鬼伯凶如此，日逼诸君上蒿里。只从野外哭忠魂，谁识路旁流义髓。义髓凝为千载碧，山鹘照眼泉呜咽。家家骨暖一蔂泥，几丛乱稿无寒食。语溪黄门义丈夫，肯将十汇覆黄垆。树上只容栖怨鸟，田间不敢走妖狐。墓石官阶都不记，小碑只篆呜呼字。碑前剑草发今春，何人下马双垂泪。安得烧㼷千万堆，尽掩人间义士骸。万盂麦粥千竿纸，土花开遍髑髅台。神旗飒飒飘如雨，夜中听唤诸公语。深蒙范式挽灵车，多谢张融著高履。
旅邸相逢喜气新，剪灯彻晓细论文。皮肤学问应怜我，魁首文章独让君。击楫渡江雄祖逖，枕戈待旦苦刘琨。会须霹雳同声起，十郡英豪掩耳闻。
江南十月天气新，橘柚垂荣号小春。爱日北堂情更倍，翩翩彩袖正娱亲。碧桃海上冬还实，雪藕冰梨伴锦瑟。西母瑶池信始通，麻姑且道蓬莱出。家园周览乐潘舆，彷佛云扶白鹿车。南极星光联宝婺，管弦应奏凤将雏。子舍承颜孙绕膝，女偊长年犹孺色。庭阶兰玉喜森森，拜阙衣冠恒络绎。八十遐龄未足多，阳都得道已形和。称觞定迓期颐永，黄发重赓燕喜歌。

菜根谭·概论拼音解读：

jiǎng zhōng zhāi qìng bà ，hé chù chēng zhēn xīn 。gǔ sì gāo shān xià ，yán tiān dú yuàn shēn 。yàn hé jiāng niǎo yǔ ，qiáng duó mù huā yīn 。dà fǔ duō cái zǐ ，xián guò zài zhú lín 。
dé jù rú dé xiān ，wù bǐ rú wù chán 。dàn wán liú zhuǎn jí qīng jǔ ，lóng shé fēi dòng zhēn chāo rán 。chán yīng nǎi zuì ，wǒ gù cán dào xuán 。xì jiāng zì huà dāng zhàng fú ，yǔ zǐ píng shì xiàng zhōu xuán 。bǐ ruò yùn máo shuò ，shǒu rú zhì bì piān 。yǎn néng yuán fú gǔ ，xīn wéi zhì zhōng quán 。qì juān chǐ dù fèi shéng xuē ，sì qǔ hái zhí fēi fāng yuán 。shì dāng páo dīng shàn dāo hòu ，dàn jiàn mǎn zhǐ yín gōu lián 。xīn yǎn shǒu bǐ jù bú yòng ，nǐ xiàng dǐ chù guān qí quán 。sī liàng bú kě dào ，cǐ dì wú zhōng biān 。zhèng sì guān lán tíng shàng yè shēn hòu ，mǎn kōng bái yuè gū guāng xuán 。
xiān gōng xī dēng yōng ，shí chū yuán lǐ mén 。xióng piān lèi bēn yí ，cún wáng bèi guāng dùn 。wú ér miù tōng jí ，zhòng dé lián yīng qiān 。wán bǐ dāng qí zhōng ，fǔ yǎng cán zǔ sūn 。fū zǐ dǔ fēng yì ，juàn rán tuī hǎo dūn 。zuó lǚ tóng běi dōu ，jīn lái gòng nán pēn 。yīng zhé chǎn zì jiān ，fèn qì qín huà yuán 。shéng jǔ yòng bì zhuāng ，tiān qiú zhì běn wēn 。cáng xù zài wáng fǔ ，wàng zhān bú kě mén 。shuí lìng tián hǎi yú ，hún róu zhū bèi fán 。lán fēng dí zhàng xīng ，tóng yùn chéng mán xuān 。ěr lái guān hǎi jū ，gāo jì chéng xī yuán 。bái zhì bú jiàn lái ，shèn qì rì xī hūn 。jiāng wú rǔ xián zhě ，chéng fú kǎi yí yán 。hán gōng rì liáng dí ，dài gé dào gòng cún 。shí shí chū zhī yán ，zhēn guài wú yú fán 。pō wén duō yōu wèi ，shēn dàn rú qiū fán 。wèi lín duàn qiū yāng ，shū xiǎo hán jìng yuán 。wàn jìng bú néng luàn ，shǐ zhī wú xìng zūn 。fèng wén fēi kě qiú ，huì rán xià péng xuān 。suī qīn fǔ jiè shōu ，zhōng kuì yǎng luó yuán 。jí yù wǎng cóng zhī ，chuān liáng jí wǒ yuán 。chén yáo wú zú tóu ，wàng bào lái qióng kūn 。kōng huāng zuò chí wǎn ，jìn cè xìng fú qiān 。
tóng rén lèi dī máo rén kàn ，hàn huáng qǐn diàn fú sī xiàn 。dù líng láng jiè hǔ wén yī ，qiū fēng liú láng kàn mó jiàn 。zhào jiā yuān còu yī tǎ píng ，tiān yīn tí zá mǎ niú shēng 。bú dào yī qiū lán shàng tǔ ，yǒu rén yuè hēi bào dōng qīng 。cǐ shí guǐ bó xiōng rú cǐ ，rì bī zhū jun1 shàng hāo lǐ 。zhī cóng yě wài kū zhōng hún ，shuí shí lù páng liú yì suǐ 。yì suǐ níng wéi qiān zǎi bì ，shān gǔ zhào yǎn quán wū yān 。jiā jiā gǔ nuǎn yī léi ní ，jǐ cóng luàn gǎo wú hán shí 。yǔ xī huáng mén yì zhàng fū ，kěn jiāng shí huì fù huáng lú 。shù shàng zhī róng qī yuàn niǎo ，tián jiān bú gǎn zǒu yāo hú 。mù shí guān jiē dōu bú jì ，xiǎo bēi zhī zhuàn wū hū zì 。bēi qián jiàn cǎo fā jīn chūn ，hé rén xià mǎ shuāng chuí lèi 。ān dé shāo 㼷qiān wàn duī ，jìn yǎn rén jiān yì shì hái 。wàn yú mài zhōu qiān gān zhǐ ，tǔ huā kāi biàn dú lóu tái 。shén qí sà sà piāo rú yǔ ，yè zhōng tīng huàn zhū gōng yǔ 。shēn méng fàn shì wǎn líng chē ，duō xiè zhāng róng zhe gāo lǚ 。
lǚ dǐ xiàng féng xǐ qì xīn ，jiǎn dēng chè xiǎo xì lùn wén 。pí fū xué wèn yīng lián wǒ ，kuí shǒu wén zhāng dú ràng jun1 。jī jí dù jiāng xióng zǔ tì ，zhěn gē dài dàn kǔ liú kūn 。huì xū pī lì tóng shēng qǐ ，shí jun4 yīng háo yǎn ěr wén 。
jiāng nán shí yuè tiān qì xīn ，jú yòu chuí róng hào xiǎo chūn 。ài rì běi táng qíng gèng bèi ，piān piān cǎi xiù zhèng yú qīn 。bì táo hǎi shàng dōng hái shí ，xuě ǒu bīng lí bàn jǐn sè 。xī mǔ yáo chí xìn shǐ tōng ，má gū qiě dào péng lái chū 。jiā yuán zhōu lǎn lè pān yú ，páng fó yún fú bái lù chē 。nán jí xīng guāng lián bǎo wù ，guǎn xián yīng zòu fèng jiāng chú 。zǐ shě chéng yán sūn rào xī ，nǚ yǔ zhǎng nián yóu rú sè 。tíng jiē lán yù xǐ sēn sēn ，bài què yī guàn héng luò yì 。bā shí xiá líng wèi zú duō ，yáng dōu dé dào yǐ xíng hé 。chēng shāng dìng yà qī yí yǒng ，huáng fā zhòng gēng yàn xǐ gē 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

菜根谭·概论相关翻译

⑥平陆：平地。
④丹心：红心，比喻忠心。汗青：同汗竹，史册。古代用简写字，先用火烤干其中的水分，干后易写而且不受虫蛀，也称汗青。
①关东：函谷关（今河南灵宝西南）以东。义士：指起兵讨伐董卓的诸州郡将领。讨群凶：指讨伐董卓及其党羽。

菜根谭·概论相关赏析

“长江万里白如练，淮山数点青如淀”，举头远望，目所能及之处，有秋江万里，澄澈耀眼，静如白练，绵延屈曲，伸向远方；有秋山“数点”，葱郁苍翠，青如蓝靛，给人一种秋天特有的苍茫、寂静、高远的感受。作品从大处、远处起笔，为全篇设置了一个宏阔、高远的背景基调。
不过，该篇同同类作品渡江伊始即心绪联翩的通常作法不同，它选择表现的区段是“近岸”与“上岸”的部分。起首三句鼎足对，分写了洲渚、江滩、堤岸，虽也是由远及近，却已是渡行的结束，且所着笔描绘的，是举目所见的由植物所呈现的萧瑟秋景。这就使该曲有别于以表现大江江面为主的渡江之作，不以雄奇险豪为目的，而更多了一种冷落衰凉的旅愁情味。

作者介绍

许庭 字伯扬，宋代文人，濠梁（今安徽凤阳）人。